ಗೆಳೆತನದ ಮಿಡಿತ!
ಮನದಲ್ಲೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಎರಡು ಮೂರು ದಿನದಿಂದ ಎಡಬಿಡದೆ ಕಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಉತ್ತರ ಗೊತ್ತಾಗದ ಅಸಹಾಯಕತೆ, ಉತ್ತರ ಗೊತ್ತಾಗಿಯು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲಾರದಂತ ಮನಸ್ಥಿತಿ. ಏಕೋ ಮೊದಲಿನ ಜೀವನವೇ ಉತ್ತಮ ಎಂಬ ಫಿಲಾಸಫಿ! ನನಗೆ ಗೆಳೆಯರು ತುಂಬಾ ಕಡಿಮೆ, ಕಾರಣ ನನ್ನ ಮಾತು ಕಡಿಮೆ, ಅಂತರ್ಮುಖಿ, ಅಷ್ಟೊಂದು ಸುಲಭವಾಗಿ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳಲಾರದಂತ ಮನಸ್ಸು, ಗೆಳೆತನಕ್ಕೆ ನೀಡಬೇಕಾದ ಸಮಯ ನೀಡಲಾಗದ ಅಸಹಾಯಕತೆ, ಹೀಗೆ ಕಾರಣ ಹಲವು! ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯಷ್ಟು ಗೆಳೆಯರು, ನೆಚ್ಚಿನ ಮಡದಿ, ಮುದ್ದಿನ ಮಗ, ಜೀವನ ಇವರ ಮದ್ಯ ಸುಂದರವಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅನಿವಾರ್ಯತೆಗಳ ಆಧಾರಗಳ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಸಮಯ ಇವರುಗಳೊಂದಿಗೆ ವಿನಿಯೋಗವಾಗುತ್ತಿತ್ತು! ಸಂಬಂಧಗಳಿಗೆ ಬೆಲೆ ಕೊಡುವುದು ಎಷ್ಟು ಮುಖ್ಯವೋ, ಸಮಯ ನೀಡುವುದು ಅಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯ. ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಮಡದಿ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಯೋಚಿಸಿದ್ದಿದೆ, ನಮ್ಮ ಬಳಿ ಸಮಯವೇ ಇಲ್ಲವೆಂದು. ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಪೊಲೀಸ್, ಹೆಲ್ಮೆಟ್ ಇಲ್ಲವೆಂದೊ ಅಥವಾ ಮತ್ತಾವುದೊ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಸಮಯ ವ್ಯರ್ಥಮಾಡಿದರೆ, ಆತನಿಗೆ ಒಂದು ಸಲಾಮ್ ಹೊಡೆದು, ಸಮಯ ಹಾಳುಮಾಡದೆ ಕೊಡಬೇಕಾದ ಶುಲ್ಕ ಕೊಟ್ಟು, ಅಲ್ಲಿಂದ ಪಾರಾಗುವುದು ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆಯೇ ಹೊರತು, ಆತನೊಂದಿಗೆ ವ್ಯರ್ಥ ಕಾಲಾಹರಣ ಮಾಡಿ ೧೦೦-೨೦೦ ಉಳಿಸುವ ಸಮಯವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಇದನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡು ಅಸಹಾಯಕತೆಯ ನಗೆ ನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾಗಿದ್ದಿದೆ! ಸಂಬಂಧಗಳು ನಮ್ಮ ಜೀವನಶೈಲಿಗೆ ತಳುಕುಹಾಕಿಕೊಂಡು, ದೋಣಿಯ ಲಯಕ್ಕೆ, ನದಿ