ನನ್ನ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಶ್ರೀಕಾರನ..ಸುತ್ತ..

ಹೊರಗೆ ಕದವನ್ನು ಯಾರೋ ನಿಧಾನವಾಗಿ ತೆರೆದು, ಅವಸರದಿಂದ ನಡೆದುಹೋಗುತ್ತಿರುವ ಸದ್ದು. ಹೊರಗೆ ಇನ್ನೂ ಬೆಳಕಾಗಿಲ್ಲ! ಕಳ್ಳನಿರಬಹುದೊ? ಭಯವೆನಿಸಿತು. ರಗ್ಗನ್ನು ಮುಖದ ತುಂಬಾ ಹೊದೆದು, ಯೋಚಿಸತೊಡಗಿದೆ, ಇಷ್ಟೊಂದು ಚಳಿಯಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ಯಾರಿರಬಹುದು? ಸಂಪೂರ್ಣ ಬೆಳಗಾದೊಡನೆ ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಏನಾದರೂ ಮಾಹಿತಿ ಸಿಗಬಹುದೆಂಬಂತೆ ನೋಡಿದೆ, ಯಾವೂದೇ ವಿಷಯದ ಸುಳಿವಿಲ್ಲ. ಮನ ನಿರಾಳವಾಯಿತು. ಆದರೂ ಮನದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ, ಯಾರಿರಬಹುದು ಆ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ? ನನ್ನ ಪ್ರೈಮರಿ ಶಾಲೆಯ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮುಗಿಯಲು ಮನೆಯ ಮಂದಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರೆನಿಸುತ್ತದೆ. ಪ್ರೈಮರಿ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮುಗಿದಿತ್ತು. ಹೊಸ ಮನೆಗೆ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದೆವು. ಆ ವಠಾರದಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕೇ ಮನೆ. ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ಇನ್ನೂ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಏನು ಮಾಡುವುದೆಂದು ತೋಚಲಿಲ್ಲ. ಹೊಸ ಜಾಗ, ಹೊಸ ಜನ. ಆಟವಾಡಲು ಸ್ನೇಹಿತರಾರು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆ ವಠಾರದ ಮುಂಭಾಗಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿಂತೆ. ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ವಠಾರವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ. ಬಿಳಿಯ ಉಡುಪು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಾಗಿತ್ತು, ಒಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಬ್ಯಾಟ್, ಮತ್ತೊಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಕಿಟ್. ನನ್ನನ್ನೊಮ್ಮೆ ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕವಾಗಿ ನೋಡಿ ವಠಾರದ, ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಎಡಭಾಗದ ಮನೆಗೆ ಒಳಗೆ ಮಾಯವಾದ. ಅದರೆ ನನ್ನ ಮನದಲ್ಲಿದ್ದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ನೀಡಿ ಹೋಗಿದ್ದ. ಮಾರನೆಯ ದಿನ ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಅದೇ ವೇಷದಲ್ಲಿ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾದ. ನ